Qalinin yaradıcılığının çiçəklənmə dövrü 1940-cı illərin ikinci yarısı və 1950-ci illərin əvvəllərinə təsadüf edir. Üslubuna və bəstəkarlıq texnikasına görə (melodiya, harmoniya, ritm) o, Qərb avanqard cərəyanlarının deyil, özünü rus klassik məktəbinin davamçısı kimi göstərib.
